De stichter van de bekende steentjes is Ole Kirk Christiansen. Ole is in 1891 geboren in Billund (Denemarken). Hij was een timmerman van beroep. Hij maakte vooral houten keukentuigen en strijkplanken. Zijn zoontje Godtfred hielp vaak mee. In die tijd werden vele dingen uit hout gemaakt.

Hij gaf dit bouwspeelgoed de naam lego, de afkorting van leg god, dat zoveel betekent als ”speel goed”. In het Latijn wil het zeggen: ”ik leer” of ”ik stel samen”. Zo zie je maar dat speelgoed dikwijls een lerende functie heeft.

Godtfred ging mee in het bedrijfje van Ole kirk Christiansen en begon betere materialen te zoeken. In 1949 werden Godtfred's bouwstenen voor het eerst in plastic gemaakt. Plastic was in die tijd nog niet zo bekend. Het blokje wordt vooral steviger en harder gemaakt. Er zijn 102.981.500 manieren om zes legoblokjes met acht knopjes van dezelfde kleur te combineren. Ole Kirk Christiansen mag de doorbraak nog net meemaken; hij overlijdt in 1958.

Elk succesverhaal kent zijn donkere periodes. In 1960 legt een verwoestende brand de Lego-fabriek in de as. Daarom neemt Godtfred het besluit zich volledig te richten op de productie van plastic lego-stenen. En het succes kan niet op, zo lijkt het. Aan alle leeftijdsgroepen wordt gedacht.

De laatste jaren nam de populariteit af van het inmiddels wereldberoemde legosteentje. Van 1997 tot 2005 stond Lego aan het randje van het faillissement. De computerspelletjes rukten op. De lego-makers bleven niet bij de pakken zitten en schakelden over op het maken van computertechnieken. De nieuwste producten, de lego mindstorms, zijn de nieuwe rage. Kinderen kunnen er hun eigen, robotachtige, figuren mee ontwerpen en die via de computer laten ”denken, zien en voelen.” Zo blijft Lego een topper voor vele kinderen.